Με την αποξήρανση, ορισμένα φαρμακευτικά φυτά, χάνουν μέρος των δραστικών συστατικών ενός, τα οποία θα εξακολουθήσουν να εξασθενούν με το πέρασμα του χρόνου όλο και περισσότερο και, τέλος, θα αχρηστευθούν, όσο καλά κι αν τα διατηρούμε. Γι΄ αυτό επιβάλλεται η ανανέωσή τους συχνά (συνήθως κάθε χρόνο).

Πριν τα αποθηκεύσουμε, καλό είναι να απομακρύνουμε τη σκόνη και ίσως αυγά εντόμων που τοποθετήθηκαν κατά την αποξήρανση. Καταλαβαίνουμε ότι είναι έτοιμα για φύλαξη αν τα φύλλα τους θρυμματίζονται και οι βλαστοί δε λυγίζουν αλλά σπάνε.

Για να διατηρηθούν περισσότερο χρόνο και σε καλύτερη κατάσταση τα φυτά, πρέπει να φυλάγονται σε μέρη χωρίς θερμοκρασία, σκοτεινά, ξηρά και χωρίς ρεύματα. Αλλιώτικα η υγρασία θα τα μουχλιάσει και θ΄  αλλοιώσει τη γεύση τους.

Τα φύλλα, τα άνθη, οι ρίζες, και άλλα μέρη του φυτού θα πρέπει να αποθηκεύονται σε αποστειρωμένα βάζα από σκουρόχρωμο γυαλί και αεροστεγές καπάκι. Μπορούν ακόμη να φυλάσσονται σε καφέ χαρτοσακούλες που θα πρέπει να διατηρούνται σε ξερό μέρος, και μακριά από το φως. Τα μεταλλικά και τα πλαστικά δοχεία δεν συνιστώνται γιατί μπορούν να μολύνουν τα βότανα. Στην αρχή δεν κλείνουμε καλά το βάζο καθώς μπορεί να έχει μείνει κάποια υγρασία. Για το λόγο αυτό μπορούμε να δέσουμε σε μια γάζα λίγους κόκκους ρύζι και να τους βάλουμε στο βάζο. Πάνω στο κάθε δοχείο γράφομε πάντα το όνομα του φυτού και την ημερομηνία συλλογής του, αφού όπως είπαμε πρέπει να καταναλώνονται σε διάστημα ενός χρόνου. 

Αντώνης Φραγκιαδάκης

Εμμανουέλα Χειλουδάκη

Γεωργία Σκαλιδάκη

Ευδοξία Παπαδάκη

Στάθης Πετράς

  περιεχόμενα

επόμενη σελίδα